Cursus Freediven!
Een cursus freediven stond al tijden om mijn bucketlist. Toch kwam het er maar niet van. Tijdens een vakantie met mooi helder water dook ik wel regelmatig naar beneden langs een ankerlijn. In Vinkeveen is het ook wel eens gelukt door de bus te duiken. Toch blijf je je dan afvragen; zou ik met de juiste techniek en kennis verder en langer onderwater kunnen?
Halverwege September op een vrijdag was het dan zo ver; een heel weekend gevuld met een SSI level 1 freedive cursus. Ook Jeroen had ik zo gek gekregen om zich in te schrijven. Vrijdagavond begon met een stukje theorie en materiaal. In eerste instantie lijkt het dat freedivers gewoon gebruik maken van vinnen, een masker en een pak. Toch blijkt het allemaal weer net wat anders te zijn…. Zo heeft het masker een kleiner volume om de bril makkelijker te kunnen klaren. De pakken zijn gemaakt van open cell neopreen. Het grote verschil met normale duikpakken is het ontbreken van het nylon laagje. Daardoor zit er nog minder ruimte tussen de huid en het pak. Het voordeel is een warmer pak, het nadeel; een hel om aan te krijgen. Het zoogdier-duikreflex komt ook uitgebreid aan bod. Een klein overblijfsel van de evolutie. Zodra met name ons gezicht in aanraking komt met het water gaat de hartslag aanzienlijk omlaag, gaat er minder bloed naar de ledematen zodat er meer over is voor de vitale organen. De milt laat ook meer rode bloedlichamen los wat zuurstof transport weer ten goede komt.
Al snel gaan we over naar een stukje praktijk. We krijgen de breathe-up aangeleerd. Een rustige buikademhaling die de hartslag omlaag brengt in ongeveer 2 minuten voor de duik. Daarna volgt een volledige inademing. Al snel sneuvelen er statische apnea PR’s zonder dat ik het door heb. Op horloges kijken is een no-no. Onze instructeur pushed ons verder; “je lippen zijn nog niet blauw”. Eerder is ons uitgelegd dat de ademprikkel veroorzaakt wordt door de CO2 opbouw, niet zo zeer door het zuurstof tekort. Dit maakt ook hyperventilatie gevaarlijk; hierdoor gooi je meer CO2 uit het lichaam en treed er eerder een zuurstof tekort op met de een blackout tot gevolg. Als onderdeel van de voorbereidende ademhaling mogen we dan ook maar 1 keer diep inademen.
Op zaterdag volgt meer theorie afgewisseld met een zwembad sessie. In eerste instantie denk ik dat het een makkie zal worden; “dit heb ik al vaker gedaan”. Dat valt tegen. Het is vooral het afleren van gewoontes; niet vooruitkijken, dan ben je minder gestroomlijnd, geen handje voor uit en snorkel uit de mond. De asociaal grote vinnen stuwen je gemakkelijk vooruit onderwater. Het is bijna vals spelen.
Op zondag komt alles bij elkaar. We gaan naar Dive World in Enschede. Een 10 meter diepe duiktoren. We leggen een theorie examen af, en beginnen met duiken langs een boei met lijn. Door de rustige ademhaling duiken we zonder al te veel moeite naar 10 meter. Net zoals bij duiken werkt freediven ook met een buddy. Die duikt deels mee en haalt je op. Vooral het oog voor detail is opvallend. Iedere onnodige beweging kost lucht. Iedere armslag en beweging is zo efficiënt mogelijk. We oefenen nog enkele reddingsgrepen. En dan…geslaagd! We zijn level 1 freedivers en mogen zelfstandig duiken. In het laatste uur lopen we over de bodem achter de rollator, laten we bezoekers schrikken door kleine raampjes aan de buitenkant, en laten we ons zonder lood omhoog schieten en komen we tot ons middel het water uit. Dat blijft toch raar voelen want dat langzaam opstijgen zit er goed in getimmerd….
Mvg, Rutger